Karanlık basmıştı. Sancılı bir sessizliğin içinde, sırlarla dolu bir sokakta buldum kendimi. Her adımımda gölgeler daha da uzuyor, içimdeki tedirginlik yükseliyordu. Bu semte ilk kez geliyordum ve gizemli bir şeyin beni buraya çektiğine emindim. Sanki görünmez bir el, beni ürkütücü bir sırrın peşine düşmeye zorlamıştı. Baktığım her köşe başında tehlikenin nefesini hissediyor; çürümüş bir sırrın, ruhumun derinliklerine sızan fısıltılarını işitiyordum.
Adımlarım beni karanlık bir binanın önüne getirdi. Korkusuzluğumu test edercesine, binanın çatlak ahşap kapısını araladım ve içeri girdim. Loş ışık hüzmeleri, tavan arasında hapsolmuş gibiydi. Salonun ortasında, eski püskü bir masa üzerinde tozlu bir bilgisayar gözüme çarptı. Monitörde tek bir site açıktı: holeyy. Daha önce bu ismi duymuştum; herkesin dilinde dolaşan, esrarengiz bir platform. Kimileri “holeyy giriş yaparak büyük kazançlar sağladığını” söylüyor, kimileri ise “holeyy kazandırıyor mu?” diye şüpheyle yaklaşmaya devam ediyordu. Daha da korkutucu olan, bazıları “holeyy dolandırıcı mı?” dedikodusu yayarken; bir başkası, “Eğer cesaretin varsa holeyy deneme bonusu ile şansını denersin” diyordu.
Bilgisayara usulca dokundum. Ekranda bir açılır pencere belirdi: “holeyy güncel giriş adresi için tıkla.” Bu beni hem meraklandırdı hem de ürküttü. Karanlık odanın içinde tek ışık kaynağım, o parlak monitör olmuştu. Siteye girdiğim anda, türlü bağlantılar ile karşılaştım. “holeyy telegram kanalına katıl, holeyy ilk yatırım fırsatını yakala!” gibi uyarılar peş peşe yanıp sönüyordu. Sol elimdeki kalp atışlarım hızlandı; sanki bu platform beni içine çekiyordu.
Siteyi kurcaladıkça başka linkler de görmeye başladım: “holeyy aviatör”, “holeyy sweet bonanza” gibi oyunların başlıkları sırayla ekrana dizilmişti. Derin bir nefes alarak tıklamaya karar verdim. Gecenin karanlığında, nereye gittiğimi bilmiyordum ama bu gizeme karşı koyamadım. Ekranda bir uyarı daha belirdi: “holeyy 2025 giriş denemeleri başarıyla yüklendi.” 2025 yılı mı? Bu beni daha da tedirgin etti. Sanki zaman kavramını altüst eden bir kapıdan içeri adım atıyordum.
Sessizlikte yankılanan tıklamalarımın arasında, “holeyy iletişim” ve “holeyy canlı destek” sekmelerini gördüm. “holeyy Güncel Adres” ile alakalı uzun bir metin vardı. Fakat ben hala tedirgindim: Bu platform gerçek miydi, yoksa bir tuzağın ortasına mı çekiliyordum? Bir anda site dondu, monitördeki görüntü karardı. Karanlık binada, kalp atışlarımın yankısından başka ses yoktu. Arkamı döndüm, ama kapı kapanmıştı. Buraya nasıl geldiğimi hatırlayamıyordum bile.
O sırada bilgisayar kendi kendine yeniden açıldı. Bir mesaj beliriverdi: “holeyy mobil uygulama ile gecenin ötesine geçmek ister misin?” Bu mesajın ne anlama geldiğini bilmesem de sanki beni bir bilinmeze sürüklüyor gibiydi. Mesajın altında parlayan sekmeler dikkatimi çekti: “holeyy canlı bahisler”, “holeyy canlı casino oyunları”, “holeyy slot oyunları”, “holeyy poker oyunları”, “holeyy rulet oyunları”, “holeyy baccarat oyunları”, “holeyy blackjack oyunları”… Sanki bir kumarhane labirentinde kaybolmuştum ve her oyun başka bir sır kapısıydı.
Gergin bir nefes daha alıp siteye göz gezdirdim. Köşede yazan cümle: “holeyy promosyon fırsatlarını kaçırma!” Esrarengiz bir güçle, sayfayı aşağı kaydırdım: “holeyy canlı idda oyna”, “holeyy yatırım yöntemleri”, “holeyy ödeme süresi” ve “holeyy kayıp bonusu” hakkında uzun açıklamalar vardı. Her satırda, bu platformun benim bildiğim dünyadan daha farklı, karanlık bir yeri olduğunu hissediyordum. Sitenin alt kısmında ise bir görsel gözüme çarptı: “holeyy freespin ve “holeyy şifremi unuttum” yazılı butonlar… Hepsi üst üste binmiş, kör kuyunun dibine açılan bir kapıymış gibi görünüyordu.
Kafamda sayısız soru dönüyordu: Bu site bir sanrı mıydı, yoksa gerçek mi? Her tıklamada daha büyük bir tehdide, daha karanlık bir sırrın eşiğine yaklaşıyor gibiydim. Gecenin derin sessizliğinde, içimdeki korkuya rağmen bir ses beni ilerlemeye zorluyordu: “Gerçeğe ulaş, sır açığa çıksın.”
Sonunda dayanamadım ve ekrandaki “holeyy kazandırıyor mu?” başlıklı kısma tıkladım. Açılan sayfada, birbirinden tuhaf hikayeler yazıyordu. Kimisi site sayesinde servet kazandığından bahsediyor, kimisi ise tüm birikimini kaybedip bu karanlık binadan asla çıkamadığını söylüyordu. “holeyy dolandırıcı mı?” başlığı altındaki mesajlar ise tehditkar bir uyarı niteliğindeydi.
Orada, karanlık bir forum sayfasında şu cümle parlıyordu: “Ruhunu teslim etmeye hazır değilsen, geri dön. holeyy ile yaptığı anlaşmayı bozmayı deneyen kimse geri dönemedi.” Mideme bir sancı saplandı. Uzakta, binanın köşelerinden gelen rüzgar uğultusu, içimdeki dehşeti körüklüyordu.
Bir an için ekrandaki görüntü titredi, ardından bir video oynatmaya başladı. Gözlerimi kısarak izledim. Görüntülerde, sonsuz bir koridorda yürüyen bir adam vardı. Adım attıkça duvarlardaki gölgeler, canlı birer varlık gibi hareket ediyordu. Daha da dehşet verici olan; koridorun sonunda beliren kapıda “holeyy güncel giriş” yazıyordu. Kapıyı açan adamın yüzünde ürkütücü bir gülümseme belirdi. Sonra görüntü kesildi, ekranda bir yazı belirdi: “Çok geç… Artık çıkış yok.”
O an, arkamda bir gıcırtı duydum. Sanki biri, o karanlık binada benimle beraberdi. Nefesimi tuttum, gözlerimi kocaman açtım. Karanlıkta seçebildiğim tek şey, loşta yansıyan bir siluetti. Bu siluet, beni takip mi ediyordu, yoksa kurtarmaya mı gelmişti? Belki de bunlar, tıpkı site gibi, bir yanılsamaydı.
Geri dönmek istedim, ama kapı kilitlenmişti. Pencereyi zorladım, açılmıyordu. Binanın karanlık duvarlarına dokundum, bir süre sonra soğuk taşlar yerine tuhaf bir pürüzlülük hissettim; sanki duvarlar canlıydı. Kalbim hızla çarpıyordu, beynimde tek bir soru yankılanıyordu: “Bu yerden kurtulmanın bir yolu var mı?”
Bilgisayara tekrar döndüm. Çaresizce klavyeye vurup “holeyy iletişim” satırına tıkladım. Bir form açıldı. “Yardım edin…” diye yazmaya başladım. “Buradan çıkmalıyım…” Göndermek için enter tuşuna bastığım anda, ekran karardı. Derin bir uğultu kulaklarımı doldurdu, sanki yer altından yükselen bir iniltiydi bu. Karanlık, üzerime bir ağ gibi çökmeye başladı. Dizlerimin bağı çözüldü.
Tam pes etmek üzereydim ki monitör yeniden aydınlandı ve son bir mesaj belirdi: “holeyy canlı destek şu anda sana yardım edemez. Ruhun artık bu platforma ait.” Yutkundum. Adeta kımıldayacak gücüm kalmamıştı.
Bir ışıltı, kıl payı yakaladı beni. Hafifçe yan taraftaki duvarda, ancak yaklaştığımda görebildiğim bir yazı vardı: “holeyy şifremi unuttum. Şifreni geri almak için fedakarlık yap.” Ne tür bir fedakarlıktı bu? Belki dışarıya açılan tek kapı buydu. Ama bilmiyordum, kurtulabilecek miydim, yoksa bu karanlık oyunun parçası olarak sonsuza dek burada mı kalacaktım?
Elimi titreye titreye uzattım, duvardaki yazıya dokundum. Gözlerimi yumdum ve kulağımda, gök gürültüsünü andıran bir patlama duydum. Sanki binanın temelleri çatırdıyordu. Gözlerimi açtığımda kendimi sokakta, o eski binanın önünde buldum; kapı yok, pencere yok, sanki binanın varlığı bir halüsinasyondu. Soluklanmak için duvara yaslandım ama orada artık bir bina kalmamıştı. Hâlâ kalbim deli gibi çarpıyordu.
İşte o zaman anladım: “holeyy” sıradan bir platform değildi. Karanlıkta ruhları avlayan ve onları kendi dünyasına çeken bir sistemin adıydı. Belki gerçekten kazananlar vardı, ama kaybedenlerin ödediği bedel, aklın sınırlarını aşıyordu. Derin bir nefes alıp gecenin sessizliğinde yoluma devam ettim; ama içimdeki ses hâlâ fısıldıyordu: “Gerilim sadece bir başlangıçtı. Kapı hâlâ açık…”
Bir yanıt yazın